Gedichten. Deel 3

Kinderkusje.

Als een zegen daalt het neer,

't Kusje van het kind;

Van het welbeminde kind,

Gave van den Heer.

Onbewust van wat het werkt,

Waar 't als balsem viel

In een diep gewonde ziel.

Die het troost en sterkt.

Onbewust van wat het kan

Waar niets anders baat,

Op den radeloozen man,

Wien zijn kracht verlaat.

Onbewust van wat het doet,

Ongemerkt en stil,

In 't verbitterde gemoed,

Dat geen liefde wil.

[p. 398]

 

Onbewust waarvan het spreekt,

 

Waar 't een beeld van is,

 

Als een schuldig harte breekt,

 

En met hoop en vreeze smeekt

 

Om vergiffenis.