| |
| |
| |
Van de kleinere gedichten de eerste regels alphabetisch.
|
Bladz. |
Aan 't spoorstation te Heidelberg |
218. |
Aan u, mijn viertal zonen |
381. |
Aardsche lust is haast genoten |
100. |
Ach hoe vele, Groene, gele |
85. |
Ach, hoe zeldzaam is 't uitnemende |
401. |
Ach, melieve, welk een feest! |
87. |
Ach Moeder, welk een dag van diep en droef ontroeren |
90. |
Al heeft het lang geduurd |
203. |
Alle heuvlen, alle dalen |
359. |
Alle schoonklinkende thesen |
364. |
Alles in slaap! Alles in rust! |
164. |
Als een zegen daalt het neer |
397. |
Als gij voor 't laatst mij hebt gekust |
399. |
Als ik een woord van wijsheid wist |
81. |
Als ik Marie en Koosje zie |
117. |
Als van twee gepaarde schelpen |
213. |
Ambtsbroeder - Foei! dat's stijf en koel! |
82. |
Amen! U zij kracht en eer |
141. |
Atlas draagt het hemeldak |
275. |
|
'k Ben in mijn neevlen niet meer veilig |
398. |
Beschimp, beschimp geen vrouw, enz. |
203. |
Beschimp geen voorgeslacht, omdat het weinig wist |
350. |
't Beste voedsel was voor elk |
395. |
Bevallig Meer, volschoon Gennésaret |
55. |
't Bezig leven sleept mij voort |
91. |
Bladvulling noemt gij 't enz. |
361. |
Blinde stervling! die daar meent |
108. |
Bloem der amandelen! |
88. |
Bloemen uit Spa |
76. |
| |
| |
|
Bladz. |
Blijf één, blijf één mijn Vaderland |
238. |
Blijf op de wieken drijven |
146. |
Bouw een huis voor Janmaat op |
110. |
Boven Limmen ligt Heiloo |
157. |
Breng eenheid in uw werk, enz. |
408. |
Bij menigen juffer en menigen heer |
415. |
Bij poëzij is toovnarij in 't spel |
269. |
Bij 't kruis op den heuvel, daar buigt zich |
77. |
|
Collega heeft mij niet begrepen |
7. |
Collega, 'k hoor u somtijds zuchten |
92. |
|
Daal in de harten, Geest des Heeren |
247. |
Daar is een God en Schepper aller dingen |
287. |
Daar is een hemel boven de aard |
288. |
Daar was een kleine jongen |
115. |
Dankt allen God en weest verblijd |
204. |
Dat de Overduinsche bloemhof bloei |
404. |
Dat elk, die liefheeft en gelooft |
247. |
Dat gij klautert, jonge borsten! |
231. |
Dat zal ik van mijn leven niet |
274. |
Dat zal uw roem, uw eeuwge vreugde wezen |
313. |
De beste Vriend is wel daarboven |
207. |
De bloemkens langs de wegen |
216. |
De bloempjes kusten haar den voet |
172. |
De boomen, die de hagelslag |
129. |
De Brandweer, tuk op de eer enz. |
228. |
De dag der slachting is gekomen |
366. |
De dag is neergezonken |
296. |
De dank der blinden stijgt tot God |
401. |
De deugd is een gewas, dat enz. |
231. |
De dichtluim is wel gansch en gaar |
187. |
Dees werkt om roem enz. |
174. |
De gruwelwereld is gekomen |
377. |
De grijsheid blijft ons eerbiedwaardig |
7. |
De hand van God bekroont het werk |
356. |
De Heer regeert! Een beter tijd |
370. |
De hemel doe zijn zegen dalen |
351. |
De hemel heeft op menig hoofd |
186. |
De Keizer is in Frankrijk baas |
199. |
‘De kunst om de kunst’ - zoo verkrijgt gij? enz. |
402. |
De lieve Zondag is voorbij |
297. |
De Lutschinen, Witte en Zwarte |
211. |
De man, die op den schoonmaak knort |
346. |
De man is overal weerlegd |
8. |
De moeder van 't gezin |
275. |
De Nacht, die gij hier slapen ziet |
365. |
| |
[pagina XVIII]
[p. XVIII] | |
|
Bladz. |
Den ganschen nacht |
277. |
Denk nooit dat ik behagen schep |
415. |
Den man, wiens wetenschap enz. |
230. |
Der Vaadren ondervinding baat |
375. |
De schooljeugd groet |
6. |
De schoonheid der Schepping enz. |
269. |
De vertroostingen Gods zijn nooit te klein |
257. |
De verzen zijn bokalen |
344. |
De vriendschap, door ons hart gevoed |
143. |
De waarheid heeft geen erger vijand dan |
411. |
De waarheid ligt in 't midden |
108. |
De waarheid moet in diepe kuilen |
122. |
De ware wijsheid gaat met needrigheid gepaard |
7. |
De ware wijsheid is zich naar de omstandigheden |
63. |
De wereld is een kreng, enz. |
4. |
De wereld is niet dan een groot tooneel |
244. |
De wichtjes worden daaglijks ouder |
147. |
De woorden dienen enz. |
268. |
De zon heeft vlekken, dat is waar |
103. |
De zon is heet, de lucht is lauw |
122. |
De zon rijst op te juister tijd |
296. |
De zucht naar grootheid, die mij prest |
415. |
Dichtrennaam zal immer blinken |
338. |
Die in een viool geboren werd |
215. |
Die laag bij de aard is vreest geen val |
246. |
Die niet langer varen mag |
277. |
Die niet uit alles leeren wil |
202. |
Diep dringt de wortel door |
97. |
Die 's Heeren zegen heeft |
32. |
Die 't hardst kan schreeuwen is de man |
402. |
Die vijf-en-twintig jaar uw put geleegd |
406. |
Dit is de dag, wiens morgenstond |
297. |
Dit's Willem, wiens gelaat enz. |
204. |
Doet ons dit indrukwekkend wezen |
26. |
Dogmatische tranen schrei ik niet |
360. |
Door drift gedreven drijver |
416. |
Doorkerf een draad: uw parelsnoer |
266. |
Door zevendubblen muur en hemelhooge bergen |
34. |
Draag, groote Nijl, wien nimmer enz. |
227. |
Dresseeren, Dresseeren |
366. |
Drie jongelingen togen dwars over den Rijn |
104. |
Driekoningendag is weder daar |
214. |
Drukkend is de heete lucht |
65. |
|
Een aardig meisje zong, enz. |
171. |
Een basterdnachtegaal, die aardig in zijn soort is |
414. |
Een beeld der Hoop, voor die haar ziet |
130. |
Een blik, die tot in 't binnenst ziet |
60. |
| |
| |
|
Bladz. |
Een Deuvik, zich terecht zijn waarde |
4. |
Een dubblen trek heeft al wat leeft |
279. |
Een enkle vonk valt in de ziel |
364. |
Een goede preek is enz. |
405. |
Een half ei beter enz. |
269. |
Een huivering van eerbied schokt mijn leden |
339. |
Een Ilias, en geen Homerus! Hooggeleerden |
267. |
Een kind van God wordt steeds meer kind |
129. |
Een rein gemoed, een zedig oog |
187. |
Een rol te spelen in den Staat |
414. |
Een ruige balk, een ruwe plank |
375. |
Een schoone leest, een edel bloed |
52. |
Een star voor 't voorhoofd van den man |
350. |
Een trouwen vriend in 't oog te staren |
10. |
Een valsche stap is ras gedaan |
387. |
Een weinig menschenkennis schaadt |
66. |
Een wind kwam op uit d'Oceaan |
181. |
Een witte raaf, een roode spreeuw |
413. |
Eer brengt een arme Vader enz. |
168. |
Eer we onze tanden hadden |
388. |
Eindlijk blijft niet eeuwig uit |
190. |
Ei, wat tikt daar aan de ruit? |
253. |
‘Erg mooi,’ ‘erg lief’ enz. |
415. |
Er is een heiligdom van 't hart |
400. |
Ernst is zwartgalligheid enz. |
11. |
Eurèkamen, Eurèkamen! Wij hebben het gevonden |
239. |
|
Fier zwijgt de Vader in zijn lot |
2. |
|
Gaat u een meester voor |
43. |
Ga voort, en stort uw besten balsem |
233. |
Gedenk een sterveling te wezen |
380. |
Geeft u niet over aan uw smart. |
145. |
Geen goed besluit berouwt, enz. |
256. |
Geen kind zijns tijds te zijn, strekt geen verwijt |
416. |
Geen nieuwe vriendschap die voor de oude gaat |
212. |
Geen schimp of smaad op uw vernederd hoofd |
371. |
‘Geheel de mensch is in zijn stijl’ beweert Buffon |
413. |
Geleerdheid zal ons niet verbazen |
7. |
Gelukkig 't kind, dat in zijn jeugd |
288. |
Gemoedlijk, ernstig! 't kan wel wezen |
7. |
't Genie maakt nog den kunstnaar niet |
77. |
Geprezen zij de wijze macht |
282. |
Gewis, voor wie de kunst verstaat |
355. |
Gezondheid en genoegen stralen |
257. |
Gouden starrevonken |
265. |
God gaf den mensch de tong en spraak |
292. |
God laat groeien |
338. |
| |
| |
|
Bladz. |
God nam zijn Meester weg van hem |
158. |
God is liefde. 't Is zijn liefde enz. |
362. |
't Groote Babel zinkt in een |
378. |
Groote Peter schonk den grooten Willem |
415. |
Gij brengt uw anker uit, enz. |
278. |
Gij de eerste mannen van het land |
268. |
Gij, die op 't nieuw, veroverd, land |
159. |
Gij, Engel van den Vrede |
374. |
Gij hadt geen genoegen enz. |
270. |
Gij hebt mij lang gekend |
157. |
Gij hebt mij, lieve Buren |
9. |
Gij klopt; ik kom! enz. |
180. |
Gij waart zoo goed. Dat konden allen lezen |
175. |
Gij wist niet wie 't was, die zoo kort, maar zoo zacht |
178. |
Gij zaagt u gaarne heden |
117. |
Gij zegt: Uw verzen hebben pit |
90. |
Gij ziet alleen maar moed, waar moedig wordt gesproken |
67. |
Gij zijt geen engel, maar een mensch. |
98. |
|
Haast, haast u, berg u, vlucht in de ark |
345. |
Haast trekt de spade een rechte lijn |
202. |
Had hij een lucifer gehad |
236. |
Had ik uw adem, Nachtegalen |
33. |
Hans Jorgen maait zijn goudgeel graan |
219. |
Hebt gij nog een lach |
112. |
Heeft de Aeoolsche harp gespeeld |
205. |
Heeft Dora nooit nog iets gehad |
241. |
Hef, Hollandsch Volk, het feestlied aan |
228. |
Hef, Zeeuwsche Leeuw, den breeden kop |
403. |
's Hemels wonder, Duikt in volle schoonheid onder |
48. |
Het hart blijft jong en wordt niet oud |
187. |
Het hart eens teedren echtgenoots |
60. |
Het hielp niet of wij wreven |
118. |
Het is niet om de vreugd te storen |
101. |
Het leed dat u te beurte viel. |
145. |
Het leven is een staat van oorlog enz. |
192. |
Het lezen voedt een schoon verstand |
265. |
Het oude, de Omhulling |
179. |
Het plechtige luiden der klokken |
232. |
Het prachtig Buiten hief zijn dak |
160. |
Het vrouwlijk geslacht, Dient enz. |
394. |
Het was een avond schoon en stil |
362. |
Het werkzaam bijtje weet heel goed |
293. |
Het wordt weer groen in Haarlems hout |
123. |
Hier dient de zedigheid bestreden |
76. |
Hier is mijn plaats. Aan deze voeten |
22. |
Hier woon ik. Zult gij met mij wonen |
127. |
Hoe ben ik toch op mijn vermaak |
295. |
| |
| |
|
Bladz. |
Hoe heerlijk is de Heer der Heeren |
281. |
Hoe klein zijn de mieren |
300. |
Hoe komt dat we iedereen enz. |
253. |
Hoe langer hoe liever is een kruid |
212. |
Hoe lieflijk staat een frissche roos |
71. |
Hoe noemt gij wat wij leven noemen |
206. |
Hoe liggen op de velden |
368. |
Hoe schoon is de roos! |
299. |
Hoe schoon was de dag enz. |
302. |
Hoe waait de vlag zoo vroolijk uit |
225. |
Hoe woelt de poëzij in mij. |
11. |
Hoe zacht rust in des aardrijks schoot |
411. |
Hofmeester, hoog in eer |
268. |
Hooge vreugden zijn hierboven |
343. |
Hoor de stem van den luiaard enz. |
298. |
Houd u den slaap des doods uit de oogen |
165. |
Houd vast, houd vast, met oog en hart |
255. |
Hij is niet rijk, die veel bezit |
416. |
|
Iets te zijn, iets te zijn is de droom van den knaap |
353. |
Ik ben de liefde zelf, enz. |
8. |
Ik ben nu nog jong en teer |
301. |
Ik breng met hart en tong |
286. |
Ik dacht zoowaar dat ‘louter Bronnen’ |
221. |
Ik had in mijn gedachten |
121. |
Ik had nog nooit een meer aanschouwd |
234. |
Ik heb van nacht uw stem gehoord |
49. |
Ik hoorde een liedjen in het Sticht |
124. |
Ik ken geen schooner kleuren |
25. |
Ik ken, ik heb een frissche Roos |
159. |
‘Ik ken,’ zegt Jan, ‘geen vrees’ |
414. |
Ik vond een man, een man van staal |
82, |
Ik zing dien grooten God, wiens macht |
281. |
In den beginne was het Woord |
136. |
In den ouden bolderwagen |
148. |
Indien geen groot man enz. |
268. |
Indien gij een vader van kinderen zijt |
399. |
Indien gij nut wilt stichten, wijze man |
253. |
In eenzaamheid gedenk ik aan mijn Vader |
147. |
In onze dagen zij het vrede |
182. |
In 't hoogste Noorden ligt een schip |
200. |
In uwe school gelooft men op gezag |
249. |
't Is alles goed wat komt van God |
398. |
't Is alles prachtig wat men hoort of leest |
406. |
Is God een God slechts van 't Verleden |
397. |
Is iets voor uw bereik te hoog |
112. |
Is Jantjen opgevoed? |
399. |
't Is Juli. Haarlems lusthof bloeit |
208. |
| |
| |
|
Bladz. |
't Is om den mooien weg te doen |
401. |
't Is solfiëeren wat gij doet |
227. |
Is 't wonder, dat een visschersknaap |
271. |
't Is waar, hier is een glasruit stuk |
99. |
|
Ja, enkel poëzij zijt gij |
240. |
Jan is een ware wonderman |
413. |
Jan is geen middelmatig man |
8. |
Jan lag te slapen in zijn wagen, enz. |
227. |
Jan met zijn slecht voorzienen kop |
361. |
Jan rekent: ‘Tweemaal zes is zeven’ |
10. |
Jan War preekt roerend, zegt gij. Kom |
416. |
Jan was ter preek bij Dominus Verschrimp |
88. |
Ja! 't Juiste Midden! Maar waar tusschen? enz. |
9. |
‘Je maintiendrai.’ De Koning leve |
352. |
Jezus wordt weggeleid |
62. |
|
Kennis zij macht; geen macht, enz. |
349. |
't Kind dat godvruchtig wezen wil |
295. |
Kindren leert u vroeg gewennen |
111. |
Klein Jantje steekt van wal |
273. |
Klinkt op trompetten! Roffel trom! |
246. |
Kom aan mijn hart, mijn vijftiend kind |
384. |
Kom Pleuntje, ga naar huis |
278. |
Komt ge in uitnemendheid van woorden |
8. |
Koren hier en ginder druiven |
65. |
Krabbe het katjen en bijte de hond |
291. |
Kweek al wat kiemt, laat enz. |
413. |
|
Laat de ketens vallen! |
114. |
Laatdunkend jongling, zoo verwaten |
7. |
Laat hooren, laat hooren |
257. |
Laat mij rusten aan uw boezem |
89. |
Laat niets uw ader stremmen |
67. |
Laat ons met de herders gaan |
107. |
Leer eerst uw taal wat beter schrijven |
8. |
Lieflijk prikkelt op de tongen |
145. |
Ligt de bijl aan uwen wortel, Boom der boomen |
345. |
Looft allen, looft Gods grooten Zoon |
140. |
|
Maak een dag van den nacht, door in 't donker enz. |
117. |
Maakt Elburg van den Boetselaer |
46. |
Maak vlijtig honig, nijvre Bij! |
165. |
Madelieven zijn er altijd |
193. |
Mal wicht! enz. |
269. |
Marten is ons oudste kind |
118. |
Met begrijpen zal 't niet gaan |
81. |
Met een bloemkrans om de bruine lokken |
132. |
Met vingertoppen, ruw en wreed |
258. |
| |
[pagina XXIII]
[p. XXIII] | |
|
Bladz. |
Met zorg hield een bedroefde kring |
260. |
Midden in de stad heb ik een hof |
128. |
Mocht ik nog eens mijn leven overleven |
245. |
Moderne Proteus, menigkeeren |
412. |
Moet er, moet er een liedje zijn. |
217. |
Mooi Kaatje, wrijf uw oogjes uit |
201. |
Mooi Kniertje staat van dag tot dag |
271. |
Mooi meisje, dat in 't berghotel |
220. |
Mijn God, ik sla uw werken gade |
285. |
Mijn Hageroos, mijn bloem van 't veld |
394. |
Mijn hart springt op, wanneer mijn oog |
409. |
Mijn hof ontwaakt, wordt groen, wordt wit |
199. |
Mijn lieve beste |
241. |
Mijn sieraad en mijn eere |
164. |
Mijn voorhoede en mijn achtertocht |
394. |
Mijn zoon, indien gij leven wilt, enz. |
412. |
|
Naar wie hebt gij dat lief gelaat |
120. |
Natuur en waarheid spant de kroon |
280. |
Natuur is en doet alles; dat's de leus |
366. |
Neem de Kroon, neem de Kroon! ze is, enz. |
183. |
Neem mij niet kwalijk, lieve Bet! |
161. |
Neen, ducht niet dat ons hart, lief jongsken! u vergeet |
79. |
Neen, ik wil mijn vreugd niet zoeken |
293. |
Neen, niet alleen toen gij Gods Engel zaagt |
39. |
Neen! nog is Neerland niet in nood |
367. |
Neen, zonder kruis geen kroon |
191. |
Niet altijd mannen die veel weten |
415. |
Niets zoo lieflijk, niets zoo schoon |
255. |
Noem ze rozengaarde |
45. |
Nog wuift ie met zijn mutsje, Jan!. |
272. |
Nooit kon ik den kunstgreep leeren |
109. |
November brengt geen malsche rozen |
83. |
Nu doet gij wijs, dat gij den vrede wilt |
242. |
Nu is de groote zonde ontdekt |
408. |
Nu is het Meer niet meer |
78. |
Nu kom eens uit uw graf |
99. |
Nu komt de zon weer schijnen |
193. |
Nu wordt de Sloköp opgeslokt |
43. |
Nu zich het aardrijk opendoet |
88. |
|
Och, blijf met uw genade |
138. |
Och, Neerlands machtigen en braven |
115. |
Of Godgeleerdheid smale en Wijsbegeerte spott'. |
130. |
O God, Gij schenkt mij juichensstof. |
284. |
O God, ik maak uw goedheid groot |
285. |
O God, uw aldoordringend oog |
287. |
O God! wat is dees nietige aard |
384. |
| |
| |
|
Bladz. |
O Heb toch lief zoo lang gij kont |
364. |
O Hoe gelukkig is het kind |
290. |
O Kind, van God gegeven |
198. |
O Laat mij dwalen, laat mij dwalen |
353. |
Omkrans het hoofd, het achtbaar hoofd |
52. |
Onder vreugde en zoete smarten |
65. |
O Nederland, mijn Vaderland! |
86. |
Ongevoelig, ruw, koelbloedig |
172. |
Onmiddlijk nut sticht niemand, enz. |
256. |
‘Ontboezeming.’ Ja; zoo dat waar was |
6. |
Ontvalt u vrind op vrind |
267. |
Onze oude moeder heeft verheugd |
192. |
Onze wegen scheiden |
84. |
Ook die harp, ook die harp dan tot zwijgen gebracht |
191. |
Ook ik ben 't land van bergen, stroomen |
209. |
Op aadlaarsborst rust, Middelburg |
403. |
Op een Driekoningen-avond |
194. |
Op straat zij twist en luid rumoer |
291. |
Op 't ziekbed dankt u, Heer! mijn lied |
65. |
O Zing mij nog eenmaal het oude lied |
251. |
|
Partijman wezen wil ik niet |
247. |
Pluk rozen naar uw lust, en laat het boompje snoeien |
79. |
‘Poëtisch proza’ - Ja, enz. |
268. |
Prachtig blonk voor ons oog enz. |
182. |
Professor is geleerd, enz. |
258. |
|
Reeds begint de spin haar rag |
178. |
Regen, Regen, Regen |
223. |
Rust onder deze bloemen |
408. |
Rust zacht! Gij zijt ter rust gelegd |
405. |
|
'k Schiet hoenders in de vlucht, enz. |
10. |
Schudt gij 't uit de mouw. |
414. |
Sla toch dien mallen Audax ga! |
412. |
Slechts blijde tonen kunnen 't zijn |
181. |
Spaar geen hardnekkigen |
387. |
Spreid vroolijk, tusschen gras en kruid |
68. |
'k Stem toe, niet ieder menschenkind |
122. |
Strooi rozen op dit graf, enz. |
395. |
Stijgt gij naar omhoog. |
179. |
|
Ten dage van mijn bloeiend schoon |
361. |
Tradt gij, lieve Bruid! |
30. |
Treedt vroolijk, treedt met fierheid op |
103. |
Trippel vroolijk op uw dorre beenen |
146. |
Tusschen bosschen, beemden, duinen |
154. |
| |
| |
|
Bladz. |
U heb ik steeds bemind |
143. |
Uit een ver verschiet |
141. |
't Uitvoerig beeld voldoet niet recht |
54. |
Uw beeltnis, lieve man! Laat ook uw beeltnis maken |
385. |
Uw naam zoo heilig en verheven |
292. |
Uw verzen komen tot mijn ooren |
71. |
Uw wenkbrauw daalt, uw oog schiet stralen |
227. |
|
Van buiten rood, maar zwart in 't hart |
411. |
Van der bergen steile wanden |
1. |
Van mij te verschillen, gelijk gij ziet |
146. |
Van wat ik zag, enz. |
269. |
Verbeter en verbitter niet |
347. |
Verdraagt gij 't, dappre legerscharen |
390. |
Vergeet uw vrees voor louter vreugd |
12. |
Verheugt u met het volk van God |
391. |
Verkiesbaar zijt gij naar de wet |
10. |
't Verkrijgen van den wensch |
413. |
Verscheiden tonen hoort men hier |
217. |
Vertrouw hem weinig, die te mild |
347. |
Vervolgt met stillen heldenmoed |
391. |
Vervolg uw weg, voorspoedig Held! |
373. |
Verwijt gij mij, mijn waarde! |
19. |
Voer me op des Heuvels top, als uit haar slaap ontwakend. |
46. |
Voert water aan, voert water aan |
407. |
Voorbeelden weet ik wel genoeg |
289. |
Voor de wereld bloeit gij niet |
22. |
Voor u uit, voor u uit bruisen de baren |
346. |
Voor uw mooie oogen, Bartje |
130. |
Voorzichtigheid ziet ver |
408. |
Vroegtijdig zijt gij heengegaan |
120. |
Vroolijke Onschuld, die niet weet |
51. |
Vrouw Sijmensz kan niet scheiden van de zee |
211. |
Vijf en twintig jaar getrouwd |
196. |
Vijf groschen. Heeren, geeft wel acht |
238. |
|
Waag nooit uw schat, enz. |
415. |
Waak op mijn ziel! Paar stem en snaar |
388. |
Waarheid is het lichtste spel van allen |
108. |
Waar ik 't niet winnen kan enz. |
398. |
Waar is, o Dood! uw prikkel? |
406. |
Waar is uw hart, enz. |
207. |
Waar is, waar is de nachtegaal |
148. |
Waarom de Maan zoo gaarn wordt aangeblikt? |
252. |
Waar 't hart niet voor een hooger wereld slaat |
414. |
Waar 't leven van gemaakt is |
361. |
Waar zijn de liedren, waar de tonen |
243. |
Wanneer de kindren groot zijn, enz. |
188. |
| |
| |
|
Bladz. |
Wanneer ik wandel langs den weg. |
283. |
Was op mijn versleten luit |
73. |
't Was de eerste thuiskomst na haar sterven |
276. |
Wat apenmoeder heeft voorheen |
264. |
Wat dwaasheid is het trotsch te zijn |
294. |
Wat een lied kan doen behagen |
106. |
Wat elk behaagt op d'eersten blik. |
66. |
Wat geef ik om een werelddeel? |
355. |
Wat gij me op tafel zet, mijnheeren |
413. |
Wat gij. onvatbaar voor bewijs |
409. |
Wat is er niet te hooren |
67. |
Wat kan, in 't Gooi, een schuldloos kind |
104. |
Wat maakt gij, in uw schoone zangen |
350. |
‘Wat Poëzie, en waar haar woon is?’ |
252. |
Wat pijnt ge u af, mijn goede heer |
416. |
Wat vleesch noch bloed |
139. |
Wat 's aardsche roem? enz. |
100. |
Wat schoon is moet eenvoudig zijn |
47. |
Wat 's de schoonste en zoetste traan |
86. |
Wat smeedt gij, Smid? enz. |
179. |
Wat staart gij, met kortzichtige oogen |
107. |
Wat voor de vuist wordt toegediend |
412. |
Wat wil men toch in Nederland? |
248. |
Wee, die zijn ‘Ik ga sterven’ spreekt |
180. |
Ween, trouwe liefde, ween |
108. |
Weer zoo'n beklaaglijke |
261. |
Wees in de keus tusschen dezen zorgvuldig |
402. |
'k Weet dat er twee Genèves zijn |
147. |
Welk een vreugd in uw jeugd, welk een gloed in uw bloed |
111. |
Wie heeft ooit den Bijbel mij |
249. |
Wie is de Engel, die daar komt |
341. |
Wie wordt door elk bemind? enz. |
190. |
Wie zal u drukken aan zijn hart |
240. |
Wie zal uw lijden ons verhalen |
34. |
Wie zegt daar ‘'t is nog tijds genoeg’ |
289. |
Wil d'arbeid van 't nadenkend hoofd |
398. |
Wilt ge dat we u metterdaad |
269. |
Wilt ge ooit iets goeds beginnen |
348. |
Wilt gij zien een schoone maagd |
130. |
Winschotens vreugde stijgt ten top |
325. |
Wordt u de aarde droef en duister |
65. |
Wij waren verloren: gij hebt ons gezocht |
183. |
Wij zijn kindren van ons land |
99. |
|
Zaagt gij hoe die ster verschoot? |
129. |
Zeer zelden is ons de eer beschoren |
48. |
Zeg uw gedachte, zing uw lied |
72. |
Zeven en een is acht |
121. |
| |
[pagina XXVII]
[p. XXVII] | |
|
Bladz. |
Zie op de bruine heide |
298. |
't Zit in de golf van Napels niet |
271. |
Zoet Holland, lieflijk Holland, enz. |
396. |
Zoo als God mijn hart aan u gesnoerd heeft |
409. |
Zoo ge u goede menschen op wilt voeden |
110. |
Zoo gij gelukkig zijt, mijn vriend! |
265. |
Zoo gij mij boeien wilt en treffen |
62. |
Zoo kirde de tortel, zoo geurde het kruid |
349. |
Zoo velen zwelgen in het Overbodige |
265. |
Zou 'k mijn naasten ooit berooven |
300. |
Zult gij de wereld gadeslaan |
269. |
Zijt mij gegroet, Met blij gemoed |
47. |
Zij waren beiden frisch en sterk |
236. |
Zij zeggen: ‘Laat uw dwaas vooroordeel varen! |
234. |
|
|