Gedichten. Deel 4

Aan Rinidius Naso.

Als ik een neus bezat als gij,

'k Was immer met den neus er bij,

'k Zou overal mijn neus in steken:

'k Viel dikwijls met mijn neus in 't vet,

En maakte 't gaarne mij ten wet

Om altijd door den neus te spreken.

Dien neus te stooten, - welk een pijn,

Wat schok, wat schade zou dat zijn!

Dien neus te schenden - welk een zonde!

'k Schond dan mijn aanzicht inderdaad;

Want niets dan neus was mijn gelaat,

Met hier en daar wat haar in 't ronde.