Gedichten. Deel 4

[p. 68]

Victor Hugo.

Bedorven kinds zijns tijds; fransche afgod; wiens gedicht

De diepste snaren weet te roeren,

U beurtlings streelt en kwetst, doet gruwen, kan vervoeren,
Betoovert, en vertoornt, verteedert, sticht, ontsticht;
Een ziel aan zielsrust vreemd en vreemd aan hooger licht;

Een groote geest, maar buiten 't evenwicht.