Gedichten. Deel 4

[p. 63]

Zoo wreed beroofd.
Aan....

Zoo wreed beroofd, zoo diep bedroefd -

Niet vreemd, zoo gij bij oogenblikken

Den troost ontbeert, dien gij behoeft,

En niet dan tranen hebt en snikken!

Ween voort, ween uit, en klaag uw leed!

Die 't u ontzegt is meer dan wreed.

God telt uw tranen, sterveling!

En wil diezelfde God ze wraken?

O Neen! maar, na verduistering,

Het opzien dubbel dierbaar maken

Naar 't altijd zacht en vriendlijk licht

Van zijn barmhartig aangezicht.