Gedichten. Deel 4

Afval.

Wat afvalt van den hoogen God,

Moet vallen.

Een zelfde schuld: een zelfde lot

Voor allen.

't Gezin, 't geslacht, het volk, de staat,

De kleinen en de grooten:

Verlaten wordt wat God verlaat,

Wat God verstoot, verstooten.

Wel hoort men daaglijks stem op stem

Weerklinken:

‘Geen nood! wij redden 't zonder Hem!’

Maar die het zeggen - zinken.