Gedichten. Deel 4

Even lief.

Mijn kleinkroost meerdert vast en klom

Al tot een viertal zonen.

Een aardig meisje leidt den drom

Met rozen op de koonen.

Grootmoeders lieven naam draagt zij -

O worde 't eene Aleide! -

Een tweetal knapen heet naar mij, -

- Gods zegen ruste op beide!

Twee hebben van den andren kant

Hun waarden naam verworven,

Naar mannen, voor hun vaderland

En huis te vroeg gestorven.

Maar met wat namen, en naar wien

Of wat, zij heeten zouden.

[p. 36]

 

Ik bleef hen even gaarne zien

 

En evenveel van deze' als dien,

 

Van dien als dezen houden.