Gedichten. Deel 4

Bij het graf van een vader. Na een jaar tijds zijn eenige dochter daarin gevolgd.

Hij heeft zoo lang hier omgedwaald

En kon niet scheiden.

Nu is hij zelf terneergedaald,

Waar zij haar leiden.

Vereenigd wordt nu beider stof,

Vereend die zielen,

[p. 25]

 

Die met het: ‘U zij eer en lof!’

 

Voor Christus knielen,

 

En smeeken dat hij van omhoog

 

Met hemelkrachten

 

De Weeuw en Moeder sterken moog,

 

Die nog blijft wachten.