Gedichten. Deel 4

Echtverjaring.

Driemaal vijf jaren

Gelukkig gespaard,

Van zes lieve kindren

Een vijftal gespaard;

Ontelbare goedheen

Genoten van God,

Nooit iets ontbroken

Voor leven of lot;

De kracht niet verminderd;

De liefde onverkoeld;

In leed haar vermogen

Te dieper gevoeld;

Een huis, waar de vrede,

En harten, waar vreugd

In wonen, in heerschen,

Bij ouden en jeugd.

Ziedaar wat ons heden

Vervult en vervoert,

Ons dankbaar doet juichen,

Ons innig ontroert,

Ons vurig doet bidden

Tot hem die 't vermag:

‘God! laat ons die weelde,

Nog menigen dag.’

20 Oct. 1874.