Gheestelycke rym-konst
(1653)–Peter de Beer–
Auteursrechtvrij
[pagina 44]
| |
[pagina 45]
| |
De vijf blijde Mysterien.O Iesv, die uyt wonderbaer goedtheyt
Waerachtigh mensch gheworden zijt;
En door den in-vloet van uwe soetheyt
Die vruchtbaer Maeght seer hebt verblijdt;
Weest willekom,
O Bruydeghom,
Schoon boven alle sonne-schijn.
O Godt en Mensch,
't Is onsen wensch,
Met u inwendigh een te zijn.
| |
[pagina 46]
| |
2.
Ghy waert noch in u Moeder besloten,
Als sy besocht haer oude Nicht:
Daer hebdy uwen dooper begoten
Met blijdschap en prophetisch licht.
O wonder Kindt,
Dat uwen vrindt
Noch ongheboren hebt verheught:
Verlicht ons, Heer,
Oock met u leer,
En gheeft ons oock u volle vreught.
| |
[pagina 47]
| |
3.
Ghy zijt seer schoon ter weereldt ghekomen,
Ghelijck een strael door een gelas:
De Maeght en hebdy gheenssins benomen
Haer ganscheyt daer sy noch in was.
O soete vrucht,
Die met ghenucht
En alle reynheyt zijt ghebaert!
O schoon fonteyn,
Houdt ons oock reyn:
Want ghy zijt die ons hert bewaert.
| |
[pagina 48]
| |
Men heeft u in den Tempel ghedraeghen
Tot offerhand van lof en danck;
Daer Simeon met wonder behaeghen
Ghesonghen heeft den swaenen-sanck:
Al sijnen lust
Is doen gheblust,
Al sijnen wensch is doen voldaen:
Vult ons ghesicht
Oock met u licht,
En laet ons oock in vrede gaen.
| |
[pagina 49]
| |
5.
Maer, soeten iesv, wilt ons verclaeren,
Hoe kost dat met u liefde staen,
Dat ghy in uwe bloemighe jaeren
V lieve Moeder zijt ontgaen?
Sy soeckt; sy vraeght;
Sy weent; sy claeght;
Sy vind u naer den derden dagh.
Gheeft dat ick u
Soo soecke nu,
Dat ick u eeuwigh vinden magh.
| |
[pagina 50]
| |
De vijf droevighe Mysterien.1.
O Iesv, die in 't lijdens beginne
Soo harden strijdt hebt uytghestaen,
Dat u van vrees en crachtigher minne
Het bloedigh sweet is afghegaen;
O lieven Godt,
Laet u ghebodt
Altoos bestieren mijnen wil:
Doet heel te niet,
Soo my noch iet
Met u doet leven in verschil.
| |
[pagina 51]
| |
2.
De straf der helle waeren wy schuldigh;
Den Hemel hadden wy verbeurt:
Maer, Iesv, ghy zijt wonder verduldigh;
Voor ons gheghcesselt en verscheurt.
Saeghtmoedigh Lam,
En wordt niet gram,
Al ist dat ick in sonden val:
Al is mijn schult,
Elaes! vervult,
Betaeltse met u Wonden al.
| |
[pagina 52]
| |
3.
O Sone Godts, ô Heere der Heeren,
Met doornen heeft-men u ghecroont:
Soo heeft den mensch u willen vereeren;
Soo heeft hy u wen dienst gheloont.
O grooten Godt,
Ghy zijt bespot,
Om ons te brenghen tot uw' eer:
O Vaders schijn,
Ootmoedigh zijn,
Dat is uw' alderhooghste leer.
| |
[pagina 53]
| |
4.
Onnoosel bloedt, all' onse misdaeden
Hebt ghy ghedraeghen op u cruys:
Soo zijt ghy met ons' lasten belaeden
Ter doodt gheleydt van dat ghespuys.
O goeden Heer,
En laet niet meer
Ons hert beswijcken inden druck.
Maeck van u pijn
Ons medicijn;
Maeckt van u lijden ons gheluck.
| |
[pagina 54]
| |
5.
O Godt, ghy hebt den hemel ontsloten,
Als ghy aen't cruys ghestorven zijt:
V laetste bloedt, uyt liefde vergoten,
Heeft noch voleyndight desen strijdt.
O Iesv soet,
En laet dat bloedt
Aen my toch niet verloren gaen:
Gheeft dat ick magh
Ten jonghsten dagh
Oock onder d'uytverkoren staen.
| |
[pagina 55]
| |
De vijf glorieuse Mysterien.1.
O Iesv, ghy zijt crachtigh verresen,
En't eeuwigh leven inghegaen,
Om ons te geven 't Goddelijck wesen,
En van den val doen op te staen.
O Vaders cracht,
Ghelijck van macht!
O alderhooghsten Medecijn!
O doodt der doodt!
Aensiet den noodt,
Daer wy met lijf en ziel in zijn.
| |
[pagina 56]
| |
2.
Ghy hebt noch veertich daghen ghewandelt
Op deser aerden naer u doodt,
En met u lieve vrienden ghehandelt,
En haer gespijst met hemels-broodt.
Doen hebdy snel
Den roof der hel
Met u ten hemel inghevoert.
Heft ons ghemoet
Oock tot u goet:
Want anders is 't altijdt beroert.
| |
[pagina 57]
| |
3.
Als ghy nu waert ten hooghste verheven
Tot aen uws Vaders rechter handt,
Soo hebdy u beminde ghegheven
De Ghaef des Gheests tot eenen pandt:
Die heeft terstondt
Wt haeren mondt
Doen vloeyen alderhande tael.
Stort ons oock in
Die soete Min:
Want sy verniewet altemael.
| |
[pagina 58]
| |
4.
Maer, Iesv, wie sal konnen verhaelen,
Met wat een honigh-soet ghelaet
Ghy hebt u Moeder komen onthaelen,
Als nu vervult was haere maet.
Ghy zijt met haer,
Seer schoon en claer,
Den hooghen hemel inghegaen,
Doet onsen gheest
Oock aldermeest
Op 't hemels goet sijn ooghen slaen.
| |
[pagina 59]
| |
5.
Ghy hebt haer boven d'Enghelsche schaeren
Verheven als een Koninghin,
Verkoren om u, Schepper, te baeren,
Vervult met uwe soete min:
Ghy zijt de croon,
Ghy zijt den loon
Van haere overgroote deught.
O goeden Heer,
Tot haerder eer,
Laet ons oock komen tot u vreught.
|
|
