Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden jaere
(1614)–Rumoldus Batavus–
AuteursrechtvrijEnde gaet op die wijse: O menschen hoe meucht ghy dus sijn verblijt etc.Aenhoort ghy lieue broeders mijn
Van een ons Heeren vrienden,
Die woonde in de woestijn
En aldaer den Heere vierich dienden
Anthonius was zynen naem, was zynen naem
Dese was de weirelt heel onbequaem.
Als hy eens inden tempel ginck
| |
[pagina 13]
| |
Hoorde hy dat Euangelie daer singhen
Van eenen rijcken ionghelinck,
De welcke daer besadt veele dinghen
En onsen Heere hem beual, hem beual:
Vercoptet, en gheeftet den armen al.
Anthonius dachte op dat pas,
Dat hem dit oock zeer wel voechde
Den armen gaf hy datter was,
Dan zyn suster hy wat vernoechde
Aldus heeft hy hem bloot ghemaeckt, bloot etc.
En heeft het hemelsch goet ghesmaeckt.
In een Clooster dat hy eerst trock
Om de werelt te versaecken,
Daer droech hy des Heeren iock,
Om dat hy tot deuchden soude raecken
Want soo wie dien bemint, dien bemint
Godt sal gheuen dat hy dien vint.
Hier was hy by dese broeders ghemeyn
Nae een goet leuen ginc hy haecken
Alhier leerde hy bidden van d’een
Vanden ander leerde hy waecken
Als een suyuer Bieken hy hem buycht, hy hem etc.
Die wt blomkens den honich suycht.
Daer leerde hy oock spreecken op zijn tijt
En oock swyghen wilt dit aenhooren
Oock suyuerheyt leerde hy met vlijt
Schreyen quam hem oock te vooren
Dus heeft hy hun alle goet gheleert, alle goet etc.
Onder dese menschen daer hy verkeert.
Hier nae ginck hy met eenen knecht
In die woestijne alleene woonen
Daer hem den duyuel zeer beuecht
En vreeselijck hem coemt verthoonen
Veel duyle ghedachten brengt inden sin, brengt etc.
En inden slaep stort quade dromen in.
Hier teghens heeft hy hem vroom gheweert
Met vasten, ende door waecken
| |
[pagina 14]
| |
Het bidden heeft hy oock wel gheleert
Om wt des duyuels strick te raecken
Dese bracht hem een grooten strijt, een groot etc.
Maer Anthonius en acht hem niet.
By hem quaemen zy met groot ghedruis
Oft zy hem wilden vernielen,
Een gantschen hoop vant helsche ghespuis
Hem gheweldich ouervielen
Sy smeten hem by nae ter doot, by nae etc.
Maer Ihesus hielp hem wter noot.
Sy verthoonden haer als leeuwen fel
Voorts als Tigrin, ende Beren,
Het waren al duyuels wter hel
Om Anthonius te verueren
Recht oft de werelt zoude vergaen, zoude etc.
Soo stelden haer dese boosen aen.
Maer Anthonius den vromen helt
Al inden naem des Heeren,
Heeft hem hier al teghens ghestelt
En doetse van hem weeren,
Want God zyn dienaer niet verliet, niet etc.
Maer van bouen hem campen siet.
Den Heere quam Anthonius by
En heeft die gedrocht verdreuen,
Hy riep, O Heer, waer waert ghy
Sy stonden nae mijn leuen,
Ick heb ghesien uwen camp van veer, uwen etc.
Sprack als doen tot hem onsen Heer.
Anthonius ginck doen woonen allien
En heeft in een cluyse gaen sluyten
Daer hem niemant en heeft ghesien
Maer zy spraecken hem aen van buyten
Wel twintich iaeren dat hy daer sadt, daer etc.
Seer weinich spijse dat hy daer adt.
Al was hy simpel, en niet hooch gheleert
God en heeft hem nochtans niet vergeten
Met groot verstant heeft hem God vereert
| |
[pagina 15]
| |
Hy heeft veel hooghe saken gheweten
Dat beuonden veel menschen op dat pas, op etc.
Dat Gods wijsheyt in Anthonius was.
Hy was een vyant der ketters mee
Die Arrianen ginghen van hem roemen
Hy t’Alexandrijen om haer trock inder stee
En ghinck haer seckte verdoemen
Hy sochte oock Paulus den ouden vaer, den etc.
Die dede hy noch begrauen daer.
Dese wostijne, oft wildernis
Daer zatan plach te woonen,
De welcke als doen gheworden is
Seer vermaert door veele persoonen
Sy castyden haer vleesch al soot behoort, alsoo. etc.
En ginghen soo door die enghe poort
Anthonius was Catholijck
Seer strenghe, en heylich van leuen
De Duyvels hadden voor hem een schrick
Dien heeft hy wt veel menschen gedreuen
Als een goet Ridder hy hen verwan, hy hen etc.
Hy is salich die hem volghen can.
Finis. |
|