Leyts-prieeltje, ofte Cupidoos sinlickheyt

ofte Cupidoos sinlickheyt

[MYn lief mijn hert mijn uytverkooren]

Stemme: Droeve Princesse van 't woeste, &c.

MYn lief mijn hert mijn uytverkooren,
Die ziel en geeft, soo soet gekoestert heeft,
V jeucht is tot mijn vreucht gebooren,
Aertsche Diaen, 't is waerdich dat ghy leeft,

Kom ick sal u voorwaer

Veel soeticheyt verhaelen,

Liefd' en Min afmaelen,

Off'ren op 't Altaer,

Een waerde schat voor u en d'opper-Goon,
Met 't soetste soet bespat ons zieltjes, Venus Soon.

[p. 83]

 

2 Godin die ick noeyt en sach schroomen

 

In 't dertel springen zijnde wel te pas,

 

Aen de ontfonckb're Rhynsche-stroomen

 

Waer 't hert als noch wil wentelen in 't gras,

 

De geest en is niet stil

 

Maer wil in liefd' noch queesten,

 

Hier by uwe Beesten,

 

Ach! mijn Amaril,

 

Kom eer om eer, sit aen mijn groene zy

 

Laet glippen 't Maechdom teer in minne queestery.

 

3 Ha! Nimph u over schoone wesen,

 

Ick met een vreucht als nu galjaert omhels,

 

V lonckend' oochjes uytgelesen,

 

Sijn in mijn hert krachtiger dan in d'Els;

 

Aen 't neusje net besneen,

 

En liefkoosende kaeckjes,

 

Heb ick veel vermaeckjes,

 

En in als te vre'en:

[p. 84]

 

Kom Rosemondt, begeurde Maechde-blom,

 

Maeckt my eens 't hert gesont, dat ick u deucht berom.

 

4 Als 't vlugge geesje, 't pronckje der weerelt;

 

Dat met een kransje cierlijck dient gekroont:

 

Ja met het schoonst' van Floraes groent' beperelt

 

Om dat in u d'oprechte liefde woont:

 

Princesse van 't Prieel,

 

Wiens glans noeyt sal verdwijnen

 

Trots Diana schijnen,

 

Door een soet gespeel:

 

Eerwaerde Maecht, noeyt zijnde ongekust

 

Wanneer 't de Goon behaecht, ontfangt dat 't hertje lust.