Leyts-prieeltje, ofte Cupidoos sinlickheyt
(1651)–J.Z. Baron–
Auteursrechtvrijofte Cupidoos sinlickheyt
[pagina 67]
| |
Stemme: La Royaele, &c.
ZIjt wellekom, lieflijck Meytje (geschoncken)
't Pronckje van all', wel over-schoone trotsen tijt,
Dat Velden, en Beemden met vrucht komt beproncken,
Bergen, en Dall', waer door dat alles sich verblijt,
Lockt jeuchdige Kruytjes, en Spruytjes uyt d'aert,
De dert'le geluytjes, uyt muytjes ghy paert,
Doet Pomonaes telgen in swelgen den Dou,
De beecken en Stroome weer vloeyen, wegh Kou.
2 Auroraes glim blooster, en Phebus sijn straelen
Die glinsteren soet, wiens kracht verdooft Saturnus uyt
Dianaes trots glansje verandert in't praelen,
Wat Phebus doet? Eolus swoelheyt al ontsluyt,
En geeft ons Nephente, vol juchdich gelaet,
Een bloeyende Lente, ey siet hoe nu staet
Boreas barsheden, vergleeden tot spijt,
Van Hymen gaet swymen met 't Meytje in strijt.
| |
[pagina 68]
| |
3 Ey siet hoe dat Flora vertoont jeuchdich wesen,
Haer trotse schoot, verciert, staet deftich op-getoeyt,
Met duysentderleye cieraet, uyt gelesen,
Oranjes loot, die Floraes-hoff gansch overmoeyt,
Die Fama, met Laura, bekranst meer en meer,
Fortuna voorspoedich beglanst tot een eer
De Velden deucht melden, en't Veetje dat graest
Gansch aerdich, hovaerdich, hoort Tytertje blaest.
4 Men singhter, en springhter, om d'oude gewoonte,
Ter eer de Mey, Pan speelt en sijn Syringa queelt,
Coridon en Silvia aller pronck schoonte,
Singen een Rey, Celion Coridetta streelt,
Ey siet hoe Phylander sijn Rosamont kust,
Granida en Deyphylo neemen hun rust,
Cloris en Phylida dryven het Vee
En queesten gerusjes Mey-lusjes, in vree.
5 Orpheus die speelter met een soet vermaecken,
Dat al wat leeft, hippelt en springet die het hoort;
| |
[pagina 69]
| |
t Gedierte vergaedert, Bos Beemd' schijnt te kraecken,
Heer zegen geeft, met desen Mey nu rechte-voort,
't Gevogelte sweefter, en swierter, soo mack,
Het fluyter op, van d'een, in d'andere tack,
Elck streelter sijn Ega daer't sinlijck op is,
En looven (hem boven) ons Schepper gewis.
O! Eewigen Godt en Almachtigen-Vader,
Zegent ons Lant, voor Oorlooch, pest, Twedrachticheyt;
Dit bidden wy Vierich in't Herte te gaeder
Machtighe-hant, geeft doch ons Staten goet beleyt,
Al in haer Regeeringh, Eendrachtich, Getrou,
En't Eenige Spruytje, van't huys de Nassou,
Op dat hy sijns Vaders-Voetstappen bekent,
En daden mach volgen, nu: Aensiet het Ent.
|
|