Leyts-prieeltje, ofte Cupidoos sinlickheyt

ofte Cupidoos sinlickheyt

['k MAch met recht een wraeck beschreyen]

Stemme: Coridon, ey komt wat praeten, &c.

'k MAch met recht een wraeck beschreyen,
Hier in dit Wout,

[p. 59]

 

Aen dees soet onvloeyb're Valeye,

 

O hert ys kont,

 

Berst bracke tranen uyt dees myn oogen,

 

En baed' in dit Sant,

 

Hebt met een ted're Maecht medoogen,

 

Die stelt tot pant.

 

2 't Fluer, en't Maechdom alle dees Schapjes;

 

Mijn groene staf,

 

Wiens cieraetje, en 't pronck der Knaepjes,

 

Wenscht om een Graf,

 

Door ontrouheyt, aen mijn hier bewesen,

 

Eylaes! wat een smert,

 

Die geen die dees pijn kan genesen

 

Dicht onder 't hert.

 

3 Moet ick dit noch langer verdragen,

 

Soo haelt my Doodt,

 

En doodt my met u wreede slagen,

 

Aensiet de Noot,

[p. 60]

 

Mijn suchten, en baert niet als elende,

 

Waer dat ick my keer,

 

Wien sal ick u (O Schaepjes) sende,

 

Mijn vreucht wel eer.

 

4 O! Herder beroover mijns glansje,

 

Troost die u mint,

 

Drucker, van mijns Maechdige kransje,

 

Al siende blindt,

 

Is dit liefde, en trouheyt gesworen,

 

Voor Jovis Throon,

 

Recht te leyden het Schaep verlooren,

 

Ach goede Goon.

 

5 Min, o min, u dertele lusjes,

 

Die hebbent gedaen,

 

Door de soete liefkoosende kusjes,

 

Ben ick verraen,

 

'k Beproef nu al u krachten te gaeder,

 

Laes is dit deucht?

[p. 61]

 

Wech verdriet, O valsche verrader,

 

Ghy schent de vreucht.

 

5 Jupijn komt met u wreede donder,

 

Verdelliger hem,

 

Charon voert hem door 't aertsch onder,

 

In d'ysere klem,

 

Trou te belooven, voor d'hoochste boven,

 

O hertlijcke pijn,

 

Mijn eer en glans noch te verdooven,

 

Dan vluchtich, in schijn.