Vlaams-Nederlands woordenboek(2004)–Peter Bakema– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende terminus terminus (de, -sen) •eindhalte, eindstation, eindpunt In 1681 vaarde een koninklijke bark voor het eerst van Toulouse tot terminus Sète (toen nog Cette). - GvA, 17-08-2002 Vorige Volgende