Vlaams-Nederlands woordenboek

karottentrekker

karottentrekker (de, -s)

•	iemand die uitvluchten verzint om iets niet te hoeven doen, die met opzet een taak traag uitvoert of ziekte veinst, lijntrekker, bedrieger

Uitvluchten zijn karotten. Wie altijd maar uitvluchten zoekt om niet te moeten werken, is een karottentrekker. - GvA, 23-09-2000

➔

carottier