Vlaams-Nederlands woordenboek

kallen

kallen (kalde, gekald)

•	kletsen, praten, babbelen

Daarna stapte hij weer verder, maar hij vergat zijn wambuis (wammes in Maas-

[p. 154]

eik, waar ze niet spreken maar kallen). - Knack, 26-07-2000

•	raaskallen