Vlaams-Nederlands woordenboek

effenaf

effenaf (bw.)

•	helemaal, zonder meer, zonder omweg

Henin gaf de indruk effenaf bevrijd te zijn na haar zege. - GvA, 02-07-2002

-	effenaf belachelijk, gewoon, gewoonweg belachelijk
-	iets effenaf weigeren, vlakweg weigeren