Vlaams-Nederlands woordenboek

deftig

deftig (bn. en bw.)

•	fatsoenlijk, net van personen
-	zich deftig gedragen, zich netjes gedragen
•	net, behoorlijk, degelijk van zaken

De bevalling wordt ingeleid en Alina bevalt van haar dode dochtertje: een klein, gaaf, perfect meisje waar de ouders ook graag deftig afscheid van willen nemen. - DM, 16-01-2003