Van enen groten dieren tijt ende sterfte.
Dat VIII capitel.
Daerna, in den jaer Ons Heren M III C ende XVI, doen openbaerde een grote comeet, die seer vervaerliken stont, mit langen radien, dat wel een teyken was der jammerliker aenstaende plage; want daer volgede nae een groten swaren ende lastigen duren tijt, ende een grote pestilentije. Dese dure tijt was also groot, dat dye arme luden aten die vuyle stinckende dode crengen der beesten al raeu, ende dat gras opter aerden ongekoect als beesten. Dese diertijt ende sterfte was also groot ende swaer, dat die arme luden ende brootbidders sonder ghetal doot bleven leggen in den bosschen ende wildernissen, ende opten velden ende weghen, ende worden daer begraven sonder enige uutvaert ofte begancnisse. Daerenboven so worden die cleine kinderkens gevonden legghen sukende an haer moeders dode borsten, ende hadden die ofgeknaecht ende gebeten; ware om dese jammerlicke plage weinich sceelde van Hieremias Wenen, sonder alleen dat die vrouwen haer kinderen niet en doden ende dat vleys nyet en coecten ende aten.