Singhende klucht van droncke Goosen
(1639)–Jan van Arp–
Auteursrechtvrij
[Folio A2r]
| |
Op de Wijse: Van Janneman, en Alemoer.
Waerdin.
HOe swaer valt my dit draghen nu?
Ick word' werentich moe.
Waerdt,
Swijgt Wijf, of ik geef jou een duw.
Of hout jou backus toe.
Wat Duyvel ofje nou weer schort?
Ick loof niet je bint dol.
Waerdin.
Ey Man hoe leghie soo en knort?
Den Dronckaert die is vol.
Waerdt.
2 Nou set den armen Duyvel neer,
Want hy is veer ghenogh.
Waerdin.
Wat duncktje nou van desen Heer,
En lijckt hy niet een sogh?
Waerdt.
Ick sweer haest dattet hem berout
Dat hy oyt droncke was.
Waerdin.
Want kosten sal het hem sijn Gout,
Vyt sijn ghespeckte tas.
Waerdt.
3. Siet hoe den snorkart leyt en ronckt,
En suysebolt, en knickt:
Ras strijckt hem 't swarsel om sijn monckt
Hoe staje soo en mickt:
Want soo hy weet wie 't heeft ghedaen
Gans bloedt ten was niet goedt.
Waerdin.
Maeckt hem Swart.
Soo swart ghelijck een Moeriaen
Maeck ick dees droncken bloedt.
Waerdt.
4 O elementen wat ick sien
Hy lijckt de Duyvel wel,
De Kinders sou hy haest doen vlien,
Vervaert voor sulcken spel:
Het lijckt gheen mensch maer bulleback,
Of eenich hels ghespoock,
| |
[Folio A2v]
| |
Ras haelt sijn handen uyt sijn sack
En maecktse swart als roock.
Waerdin.
5 Kom krijgh' wy 't gheldt nu uyt zijn broeck
Eer dat hy wacker wordt.
Waerdt.
Hier ist niet wijf, of isset soeck?
Tast diep maeckt gheen ghehordt.
Waerdin.
Het is ghevonden, ‘k heb het vast,
Ten sal mijn niet ongaen.
Waerdt.
Hey! Nou ghesoopen en ghebrast
De Vasten die komt aen.
Waerdin.
6 Hy sluymert noch al even stijf,
Hy weet noch nerghens van.
Waerdt.
Kom stooten wy hem op het lijf.
Waerdin.
Ey sacht mijn lieve Man:
Ick sal wel maecken dat het raeck
Soo stijf sal ick hem slaen,
Hy lustich dat is voor sijn kaeck,
Nu hier niet langh ghestaen.
Sy loopen binnen.
|
|