Kindergedichtenbundel

[p. 30-31]

Oma Irma

Oma Irma is de allerliefste
zo lief is er geen een.
Zij zit, kijkt en glimlacht.
Oma praat niet meer
dat kan ze niet.
Ze zegt wel
hmm, hmm of ach, ach.

Oma Irma haar gezicht heeft kreukels.
Als ze lacht
gaan de kreukels weg bij haar wangen
haar ogen worden dan klein.
Oma lacht veel.
Oma zit in haar stoel.
Altijd.
Haar benen willen niet meer lopen
haar benen willen niet meer staan.

's Avonds gaan haar tanden
in een glas met water
op een kastje naast haar bed.
's Morgens gaan haar tanden weer in
haar mond.
Gewoon, dat is zo.
Dat hoort bij oma Irma.

Oma's handen strelen niet meer
ze zijn te stijf.
Maar ze kan wel tikken met haar vingers
op de tonen van de muziek.
Dan pak ik haar handen vast
en dans met mijn oma in haar stoel.
Oma schatert.
Mijn oma Irma; de allerliefste oma.