Kindergedichtenbundel

[p. 20-21]

Floffie

Zo stil ligt hij daar
zijn ogen zijn dicht
zijn mond is open.
Ik zie Floffies tong
het is grijs.

Zijn kop beweegt niet.
Er zit een vlieg op zijn neus
maar hij voelt het niet.

De staart van Floffie
ligt als een grote pluim
achter hem op de vloer
de staart kwispelt niet meer.

Floffie ademt niet
zijn buik blijft plat.

Alles is stilletjes
onbeweeglijk.
Papa zegt
Floffie gaat naar de hondenhemel.

Ik begin heel hard te huilen.
Floffie is echt dood.
Hij zal nooit meer opstaan.