Kindergedichtenbundel

[p. 2]

[p. 3]

Haren kammen

Mijn haren zijn glimmend zwart
krullend kroes
zo zacht
net dons.
Kammen en borstels
speldjes en strikjes
groot en klein
kralen in kleuren
in een bakje.

Zit stil
houd recht je hoofd.
Mijn mama wil
dat ik blijf zitten op mijn bil.
De scheiding moet kaarsrecht
geen haartje in de weg.
Mama kamt, trekt, draait en vlecht.
Au, au, au
het doet pijn.
Stil zitten meid
als je mooi wilt zijn.

Ik wil het niet.
Ik wil het niet.
Ik moet geen kraaltjes.
Ik moet geen strikjes.
Ik wil het niet.
Ik wil het niet.
Ik moet niet van die dunne vlechtjes.
Ik wil gewoon mijn haren los
in een grote wilde bos.

Schatje, gudu, honnepon
ik wrijf in je haren
druppeltjes tonka.
Ik kam door je haren
een likje kokosvet.
Het ruikt nu lekker
voelt heel zacht.
Even schat
nog even maar
dan is mama's kunstwerk klaar.

Ik heb geen keus
het moet gebeuren.
Maar straks
als de spiegel tegen mij lacht
ben ik
het allermooiste meisje
van de hele wereld.