Gedichten. Deel 2

Op den tiger, My getoont ten huize van den Heere F. Jozef Burri.

Spoliis orientes onustus.

ZOo wort woestaerdeny geslagen in de banden,

Den Tiger uit zijn nest gerukt, van waer hy plach

Op d'Indianen jagt te maken, voor den dagh.

Nu slyt hy hier bepaelt op 't yzre hok zijn tanden,
En mest zijn roofschen buik met doggeningewanden.

De schoonstgevlakte vacht van 't gantsche woudbejag,

Bedekt met zulk een rok het gruwlijk boschgezach,

Dat na zoo verre een tocht aen d'Aemstel quam belanden.

Heb dank doorluchte man, die 't keurigste oog bekoort,

Met zulk een schoonte, zoo gescherpt op roof en moort!

Ten waer den forsen bant zijn bont zou my vervaren,

Hoe heerlijk geschakeert. nu vreeze ik niet: met reen:

Want Jozef heeft dit met het Godendom gemeen,

Dat hy verdrukte stut, en toomt geweldenaren.