Gedichten. Deel 2

[p. 204]

Grafschrift, Voor Myn moeder.

HIer rust het lijk van Magdaleen,

Bestulpt met dezen zwaren steen:

Het lijk, dat uitgeteert ten leste

De ziel den Hemel gaf ten beste;

En juichende opsteeg naer omhoog,

Verboven lucht en regenboog:

Zy gaf die over met veel smarte

En weedom, aen het zwoegent harte:

Om dat in 's hemels hof te meer,

Nu hier haer sterre zonk ter neer,

Haer zon, wanneerze door quam breken,

Op zoo veel luister af zou steken.

1672.