Uit het hart!

[p. 191]

Vertrouwen

Tallooze sterren zweven daar boven,
Eenige schitterend even zeer,
Velen verloren in 't blauwe meer,
Maar allen, maar allen toch loven

Den Heer!

Tallooze menschen leven op aarde,
Weinig begunstigd door 't grillig lot;
Velen verlaten, miskend, bespot,

[p. 192]

 

Maar allen toch hebben hun waarde

 

Voor God.

 

 

 

'k Ben nog kleiner dan 't verloren lichtje,

 

Dat daarboven 't weif'lend oog ontvliegt;

 

'k Ben nog zwakker dan het machtloos wichtje,

 

Dat de moeder zingend sust en wiegt.

 

 

 

Maar hoe klein ik ben, ziet hij mij door 't duister;

 

Maar hoe zwak ik ben, hoort hij mijne stem,

 

Als mijn tranend oog zich heft tot hem,

 

Als ik biddend: ‘Vader, onze vader’ fluister.