Uit het hart!

[p. 105]

Wiegeliederen
Slape, slape doe^(*).
IV.

Slape, slape doe,

Sluit uw oogjes toe,

Luister hoe de regen plast!
't Hondje van hierover bast,
't Hondje heeft den man gebeten,
En zijn kleed van een gereten;
De arme beed'laar loopt zich moe:

Slape, slape doe.

(*) Zie Liederlexikon, bl. 503, nr 640.

[p. 106]

 

Stil, mijn zoete kind;

 

Woe-woe blaast de wind.

 

't Haasje spitst zijn oorkens ras,

 

't Kijkt eens boven 't lange gras;

 

Want het moet den jager mijden;

 

't Heeft zoo veel van hem te lijden,

 

Maar het loopt toch zoo gezwind.

 

Stil, mijn zoete kind.

 

 

 

't Bedje is blank en net.

 

Slaap in 't schoone bed.

 

't Kiekje zoekt in schuur en stal,

 

In den hof en overal;

 

Kokk'lend wil het overleggen

 

Waar het best zijn ei zal leggen.

 

Hadde 't maar dees schoone bed

 

't Kiekje waar' gered.

 

 

 

Slaap uw kaakjes rood,

 

Gij kent nog geen nood.

[p. 107]

 

't Duifke vliegt ten velde op buit,

 

't Schart en 't pikt een graantjen uit.

 

Ach! de jongskens stil en bange

 

Zuchten: ‘Moeder blijft zoo lange.’

 

Gij mijn kind, kent nog geen nood.

 

Slaap uw kaakjes rood.

 

 

 

Slaap nu lang en vast.

 

't Hondje niet meer bast;

 

't Haasje slaapt in hei of doorn;

 

't Kiekje legt zijn ei in 't koorn;

 

't Duifke voedert zijne jongen,

 

En mijn liedje is uitgezongen;

 

Moeder is van wiegen moe.

 

Slape, slape doe.

Vrij naar het hoogduitsch van St. Schutze.