Uit het hart!

[p. 40]

Een liedeke van der Minne

Naar het rozeke in diepen dale,
Blikt het zonneke met eene strale,
Dat het bloemke van wonne trilt.

In de ziele daar eenzaam wachtend,
Dringt de liefde zoo zoet en smachtend,
Dat het herte van luste rilt.

[p. 41]

 

Waar is rozeken's minlijk blozen?

 

Waar is herteken's zoete kozen?

 

Waar is 't heil en de liefde groot?

 

 

 

't Was een vluchtige straal der zonne;

 

't Was een ijdele liefdewonne.

 

't Bloemke en 't herte... zijn beide dood.

Vrij naar het Duitsch.