Waarom daarom

[p. 42]

De oude rieten stoel

Een oude rieten stoel die sprak:
‘Men zat op mij toch met gemak.
Dus waarom blijf ik nu al jaren
in 't rommelschuurtje stof vergaren?

Ik doe 't niet langer! Ik verdwijn
naar waar een stoel een stoel kan zijn!’

De stoel zwierf door het halve land,
tot ergens, aan de waterkant
een visser riep: ‘Hé! U daar! Stoel!
Mag 'k op U zitten? Ik bedoel,

het gras is hier zo dikwijls nat -
'k zou droog zijn als ik op U zat!’

De stoel zei: ‘Neemt U plaats. Het mag.’
En voortaan zat daar elke dag
die visser op die stoel te vissen
en zou zijn stoel niet willen missen.