Hondert geestelyke liederen

[p. 126]

LII.
Psalm. LXXII:22, 24. Doe was ik onververnuftig, en wiste niets, enz. Gy sult my leiden door Uwen raed, enz.

Wyse Ps. 27.

HOe leid' Gy (HEERE) saelig all' die geenen,

Die d' Uwe syn! of schoon wel wonderlyk!

Hoe soudet GY 't ooyt, anders konnen meenen,

Daar Uwe trouw' sig selve blyft gelyk!

Schynt ons de Weg eens krom, s' nochtans regt;

't Is juyst het Pad, om daar op heen te gaen,

Blyft ons vernuft wel eens in twyf'ling staen,

't Wordt alles door de uytkomst, wys beslegt,

En, midd'lerwyl, Gy draagt ons' swakke wesen!

Gy siet wel, hoe men vaak sig self verwert,

[Want, ô! hoe dikwils kan men aan ons leesen,

Hoe dat het ons inwendig is om 't hert]

Maar dan; als 't redd'loost schynt, dan helpt Gy door!

By 't God'lyk-Recht, is Vaderlyk Trouw!

En naedemael in U nooit valt berouw!

Soo blyft Uw Zion, immer, U te voor.

[p. 127]

3.

 

Wat snoodheid! soo 't vernuft sou' teegenspreeken,

 

Of 't hoofd gaen schudden over Uwen weg!

 

Ach! kwam dit nog eens op, wilt GY 't toch breeken,

 

Op dat die hoogte sig haast neederlegg!

 

Ik will' niet, dat myn sin sal Richter syn;

 

Uw' kracht verbreek' in my, wat nog sig selven soekt!

 

Al wat sig ooyt tot 't Meesterschap verkloekt!

 

O dat Uw' Will' geschiede! niet de myn'!

Breng my geheel als over in Uw' wille;

Sterk ondertusschen my, soo n machtloos kind!

O dat Uw Geest 't bewoogen herte stille!

En Uwe Liefd' eens alle Vrees verslind!

Syt Gy myn ROTSTEEN! JESUS syt Gy myn'!

Uw' Geest vernieuw' myn zin, hoe langs hoe meer!

Nu, ik gevoel ook iets van dit begeer;

Hoe goed het is, naby den Heer te syn!