Van Alphen's ABC Boekje

[p. 1]

[Van Alphen's ABC boekje]

Alexis.

Alexis heeft zijn zusje lief,
Wanneer ze in vrede leven,
Hij noemt haar zelfs zijn hartedief,
Als zij haar speelgoed hem wil geven.

Bedelaar.

Die afgeleefde man,
Die bijkans nakend zit,
En trillend van de kou,
Is even goed als ik.

[p. 2]

Clavecimbaal.

De liefelijke toonen
Behagen mij alrêe,
Al heb ik weinig jaren,
Ik zing zoo graag eens mêe.

Drijftol.

Nooit loopt mijn drijftol zonder slagen,
Want houd ik op, dan loopt hij niet,
Ik heb in al dat slaan verdriet,
En zal om ander speelgoed vragen.

[p. 3]

Eerzucht.

Dat boek met mooije printjes,
Met groene zijden lintjes,
Waarnaar ik zoo verlangde,
Heeft Jantje nu gekregen.

Flipje.

Wel, waarom snoeit ge toch de boomen,

Zeg trouwe Piet?

Daar aan die takjes vrucht zou komen,

Gelijk gij ziet.

[p. 4]

Geduld.

Geduld is zulk een schoone zaak,
Dit zag ik laatst in onze kat,
Die uren lang gedoken zat,
Om op een rat te loeren.

Hondje.

Hoe dankbaar is mijn kleine hond,
Voor beentjes en wat brood!
Hij kwispelstaart, hij loopt in 't rond,
En springt op mijnen schoot.

[p. 5]

Inzien.

Ziedaar, lieve wichtjes!
Een bundel gedichtjes,
Door liefde gedrongen,
Heb ik ze gezongen.

Jantje.

Jantje zag eens pruimen hangen,
O! als eijeren zoo groot,
't Scheen dat Jantje wou gaan plukken,
Schoon zijn vader 't hem verbood.

[p. 6]

Klepperman.

Zou ik voor den klepper vreezen,
O! die lieve, brave man
Maakt, dat ik gerust kan wezen,
En ook veilig slapen kan.

Ledigheid.

Nimmer moet ik ledig wezen;
Alles doen met lust en vlijt,
Bidden, leeren, schrijven, lezen,
Spelen, werken heeft zijn tijd.

[p. 7]

Medelijden.

Zou mij eens anders leed verblijden?
Zou 'k lagchen in zijn smart?
O, neen! een edel medelijden,
Past aan mijn kinderhart.

Naarstigheid.

Des morgens lang te slapen,
Te geeuwen en te gapen,
Staat leelijk voor een kind,
Dat wordt ook niet bemind.

[p. 8]

Onbedachtzaamheid

Zie Keesje! deze doode mug,
Vloog nog zooeven blij en vlug,
Maar 't is door onbedachtzaamheid,
Dat hij nu dood op tafel leit.

Perzik.

Die perzik gaf mijn vader mij,
Omdat ik vlijtig leer,
Nu eet ik vergenoegd en blij
Die perzik smaakt naar meer.

[p. 9]

Rijkdom.

Geen geld bekore ons jong gemoed,
Maar heiligheid en deugd,
De wijsheid is het noodigst goed;
Het sieraad van de jeugd.

Spiegel.

Dit glas maakt trotsch, of geeft ons pijn,
Wil 'k weten, wie ik ben,
Dan moet Gods woord de spiegel zijn,
Waar ik mijn hart uit ken.

[p. 10]

Teederhartigheid.

Zou ik niet mijn moeder eeren,
Ach, wat doet zij niet voor mij?
Wat mij nut is mag ik leeren;
Ben ik vrolijk, zij is blij.

Uitkomst.

God is wijs, die malsche regen
Houdt nu op: het dorre gras
Heeft weer zooveel vocht gekregen,
Als voor 't groeijen noodig was.

[p. 11]

Vogelnestje.

Lieve Mietje, zei de moeder,
Stoor toch nimmer vogelnestjes,
Denk maar eens, hoe de oude vogels,
Om dat storen zoude treuren.

Welkomgroet

Welkom, lieve kleine zus!
Welkom in dit leven!
Baker! mag ik niet een kus,
Aan mijn zusje geven?

[p. 12]

IJdelheid.

Die telkens in den spiegel ziet,
En zich met schoonheid vleit,
Beseft de ware schoonheid niet,
Maar jaagt naar ijdelheid.

Zon.

Als ik de zon zie schijnen,
Deez' aarde vrolijk koestert,
Dan denk ik met aanbidding,
Hoe groot moet God niet wezen.

[p. 13]