Kleine gedichten voor kinderen

[p. 52]

Klaartje en keetje.

Klaartje.

 

Altoos werken, altoos lezen,

 

Dat moet wel verdrietig wezen;

 

Is het daarom dat men leeft?

 

Lustig, keetje! nu aan 't spelen,

 

Ach! de tijd moet u vervelen,

 

Dien gij aan uw meesters geeft.

Keetje.

 

Nooit te werken, nooit te lezen,

 

Altoos in den tuin te wezen,

 

Is het daarom dat men leeft?

[p. 53]

 

Klaartje-lief! houd op met spelen;

 

Ach! de tijd moet u vervelen;

 

Dien gij aan uw poppen geeft.

Klaartje.

 

Somtijds spelen, somtijds lezen,

 

Dat zal wel het beste wezen;

 

Keetje-lief! kom, speel met mij.

Keetje.

 

't Zal dan zeker u vervelen,

 

Op te houden van te spelen:

 

Leer nu eerst, dan spelen wij.

 

 

 

***

 

 

 

Ternauwernood had keetje dit gezegd,

 

Of klaartje had, beschaamd, haar poppen weggelegd.