De strydende Hollanders voor Antwerpen

[p. 1]

De strydende Hollanders voor Antwerpen.

(Door A.C. Alberts.)
Wys: Welaan koom laat ons zingen.

Koom broeders laat ons vegten,
Zoo sprak den Held Chassé,
Doet gelden onze regten,
Zoo op het Land als Zee;
Verheft uw Nederlandsche stem,
Brengt Belg en Muiteling in klem,
Vernietigd nu den banneling,
Eer hy zich verder dring.    bis.

Wat Potters, wat staddaren,
Wat Celles en Thielemans,
Neen zulke laat men varen,
Onze echten Oranjes trans;
Moet zegenvierend op deez' stond,

[p. 2]

 

Verschynen of straks is u grond,

 

Verkeerd in Asch en Puin en Steen,

 

Gy opgeruide hoop gemeen.    bis.

Hoe dorst gy het nog wagen,
Te eischen van Chassé,
Dat hy binnen weinig dagen,
Uw bieden zou de vreê,
Ziedaar de vrede die men u geeft,
De Leeuw ontwaakt en ziet gy beeft
Uw stad legt schier geheel in asch,
Dit is het antwoord wat u past.    bis.

Granaten Kogels Bommen,
Van land- en zee-held hoort,
Dien dapper uwe drommen,
Tot in den ziel doorboort,
Dien gryze Held Baron Chassé,
De Chef van vloot en armeé;
Dien geeft uw slechts een klyn bezoek
En ieder schuilt nu in een hoek.    bis

Koom wilt regtvaardig vegten,
Gepaard met Krygsmans faam,
Wy willems Oorlogs knegten,
Verwagten uw te zaam,
Maar lagen zielen gy durft niet,

[p. 3]

 

't Is schelmery al wat men ziet;

 

Uw snoo verraad dat loopt nu pal,

 

En straks is uwe Stad ten val.    bis.

Wy komen slechts bewyzen,
Dat land en zee armeé,
Bestuurd door onze gryzen,
Eerbiedigen s' Konings beê;
Oranje is ons ouwde leus,
Bataaf, Vries en Zeeuw hun keus,
Voor Koning Willem klopt ons borst,
Lang leve dus Oranjes Vorst.    bis.

Uw Dok en Arsenalen,
Bestaat nu thans niet meer,
Uw Entrepöt koomt dalen,
Koom bergt u 't valt reeds neer;
Uw Kaai die legt geheel geslegt,
En slechts 't begin van een gevegt,
Doet u al beven als een hond,
Verdedigd u nu vagebond.    bis.

Gy schenders aller regten,
Europa duld niet meer,
Dat men als oorlogs knegten,
Uw geeven zal dien eer;
Het Leuvens en het Luiks gespuis,

[p. 4]

 

Vind by hun armoê reeds t'huis,

 

Te Brussel en de stad van Gend,

 

Daar is 't honger en elend.    bis.

wat heeft men u misdreven,
Spreek op gy muitziek ras,
Dat gy de bloei doet sneven,
waarmee men u verrast;
Had immer ooit gy Schelde's Stad,
De Koopvaard dat geluk gehad;
wat zy genoot door willems hand,
Meer dan in zyn Vaderland.    bis.

Dus roept met ons Nassouwen,
Gy brave Vorst der aard,
Op uw kan men vertrouwen,
Gy zyt ons alles waard,
Ofzoo gy zwygt de Held Chassé,
Zal door zyn zee en land armeé,
Nog straks kapituleeren gaan,
En dan is 't met u Stad gedaan.    bis.