Uit stilte en strijd

[p. 37]

XVI.
Het kwartier.

Toen viel een gat in mijn droom

En een koele klok sloeg het kwartier

Door den zwijgenden nakenden nacht,

En ik voelde mijn oogen wijd open -

Die zagen stil

In den nacht.

Maar ik lag in een doodstille kuil

En ik keek in het donker heelal

Verwonderd en wakker naar het geluid

Van het eenzame koele kwartier -

Dat al zweeg

In den nacht.

En toen opeens, dwars door het duister,

Zag ik het werklijke leven

En voelde ik duidlijk de tijd -

Die spoelde voorbij - en vervloot -

Met mijn jeugd - met mijn jeugd -

In den nacht!