Eurydice

[p. 30]

Distantie

Het donker, dat u dekt,
gaat zonder dood in verzen over.
Mijn leven ligt u tegenover,
zoover het strekt.

Hoe zal nu in het huis de stilte zijn,
wachtende, wachtende als weleer,
op mij, op u, op onze wederkeer
en met dezelfde zekerzoete pijn.