Eurydice

[p. 8]

Stuifmeel

Gij zijt weer toegevoegd
aan vocht, nacht en slaap.
Het is nog vroeg genoeg.
Ik lig in ochtendwaak
de zoete stuifmeel van het woord
te mengen met uw wezen.
Wat zoo ontstaat moet levend wezen:
licht en vleugel, kind en kern.
De dood maakte mij arm,
maar gij ontmoette deze
zoekende zwerm.