Cryptogamen

[p. 211]

Ontslag

De straten doen zich voor,
alsof ik weer behoor
bij deze zichtbaarheden:
melkboer en bode rijden;
daar is het postkantoor.

Ik kan weer brieven laten glijden
in gleuven, en gedichten schrijven
op trambalcon en corridor.
De overtuiging is gebleven,
dat ik u nog ontmoeten zal
in avondpark of winkelhal.

Het nieuwe stadsdeel schijnt de ziel,
of gisteren een vesting viel;
zijn de glazuren steenen,
als stolde er mijn weenen.

[p. 212]

 

O woud van tijd, verhelder

 

dit oerbeeld voor mijn oogen;

 

ik ben beroofd van luister

 

en door den dood bedrogen.