Cryptogamen

[p. 202]

Wodan

Over de jachtvelden van den dood
sneeuwt het, ik rijd spoorverloren
de schim achterna der eeuwigheid,
die met u is geboren.

Geef mij den tijd, geef mij den tijd
om u toe te behooren
aan deze zijde der zekerheid.

Laat mij niet in rampzaligheid
terugkeeren naar het bevroren
lichaam, dat mij van de aarde scheidt,
die bloeide, een lied te voren.