De zangvogeltjes. Deel 4

20. Trouw.

Matig langzaam.
C.F. Händel.

1. { Hebt gij reeds een hart ge - von-den, Dat zich
{ in uw vreugd ver - blijdt.
{ Dat, ont-ving het u - we won-den, Bal - sem
{ schenkt of met u lijdt?
} Za - lig, za - lig
2. { Ja, een en - gel sloeg zijn ten - te, Op uw
{ le - vens - pad ter neêr;
{ Schonk uw hart een eeuw - ge len - te, En het
{ ducht geen win - ter meer -
} Als gij plaats gaaft
3. { Ja, 't zoet voor el - kan - der le - ven, On - der
{ blijd-schap, on - der smart,
{ Zal des he - mels voor-smaak ge - ven Aan 't zich
{ zelv' ver - looch-nend hart!
} Wat dan van ons

[p. 32]

 

1. dan uw le - ven, Of 't u ramp of voor-spoed

 

biedt; Zulk een hart kan blijd-schap ge - ven,

 

En ver - zacht het bangst verdriet.

 

2. aan de Trouwe; He - mel - telg, die op-waarts

 

leidt, En in blijd-schap, en in rou - we,

 

Za - lig - heid uw hart be-reidt!

 

3. wij - ken mo-ge - Blijv' die En - gel ons na-

 

bij! Of neemt zij haar vlucht ten Hoo - ge,

 

Voer ze ons me - de aan ha - re zij!