De zangvogeltjes. Deel 3

13. Meilied.

Levendig.

1. Nu ja - gen wij den Winter heen, Nu ja-gen wij den
Win-ter heen, Met zijn ge - du - rig brommen, Met
zijn ge - du - rig brommen; Wat deed hij an - ders,

2. Het leê - ge stroo en 't dorre rijs, Het leê-ge stroo en
't dor-re rijs, Wij wer-pen het naar bui-ten, Wij
wer - pen het naar bui-ten, En ge-ven 't aan de

3. Van hier, wie stroef en stug van zin, Van hier, wie stroef en
stug van zin, Bij 't kachel-vuur ver - muf-fen, Bij
't kachel - vuur ver - muf-fen! Wij gaan de zui - vre

[p. 19]

 

dan al - leen Wat deed hij an - ders, dan al - leen Te

 

prutt-len, kla-gen, grommen? Te prutt-len, kla - gen,

 

grommen! } En roe-pen len - te - lief tot gast, Die

 

door haar bloemenschoon verrast. Hoezee! hoezee! hoe-zee! O

 

 

 

vlammen prijs, En ge - ven 't aan de vlammen prijs, Die

 

't kron-ke - lend om - slui - ten. Die 't kron-ke-lend om-

 

slui-ten. } En roe-pen len - te - lief tot gast, Die

 

door haar bloemenschoon verrast. Hoezee! hoezee! hoe-zee! O

 

 

 

Meilucht in, Wij gaan de zui - vre Meilucht in, En

 

wil - len niet ver - suf - fen, En wil - len niet ver-

 

suf-fen. } En roe-pen len - te - lief tot gast, Die

 

door haar bloemenschoon verrast. Hoezee! hoezee! hoe-zee! O

 

 

 

4. En intreedt als ge-wenschte gast, Die

 

door haar bloemenschoon verrast. Hoezee! hoezee! hoe-zee! O

[p. 20]

 

kom op on-ze beê! O kom vrij meê! O kom op on - ze

 

beê! O kom, o kom, o kom op on-ze

 

beê! 4. Wij juichen thans vic-to-ri - a! Wij juichen thans vic-

 

to - ri-a! De win-ter is ver - dwe - nen. De winter is ver-

[p. 21]

 

dwenen. Wij zingen len-te een glo-ri-a, Wij zingen lente een

 

glo - ri - a, De - wijl zij is ver - sche - nen, De-

 

wijl zij is ver - sche-nen, En

 

 

 

Dal Segno.