De zangvogeltjes. Deel 2

10. Het Kerkje.

Vroolijk maar niet te snel.
A. Harder.

1. Och zie toch eens, hoe fraai en net Ons kerkjen staat te
2. Wat komt het voor bij 't boomgewas, Welks schaduw het mag
3. Maar niet al-tijd mag't feestkleed aan, Dat weet het se-dert
4. 'k Ver-ze-ker u, niet min-der net Is 't kerkjen ook van
5. O, als gij dan dat or-gel hoort, Met al zijn zil-v'ren
6, Geefacht, het a - vondklokje klinkt, Daar gaat het dag-licht

[p. 7]

 

1. prijken! De zon, die 't als in vuurgloed zet, Doet

 

het op goud ge - lijken. Neen, waar men zoekt en

 

rond zich ziet, Een mooi - er kerk-jen is er niet.

 

2. deelen; Die zon - ne - gloed in 't vens-ter - glas Is

 

waar - lijk om te stelen. Die lie - ve zon weet

 

ook ge - wis, Dat er geen mooi - er kerk-jen is.

 

3. ja -ren: Soms heeft het bui - en uit te staan, Als

 

of 't nooit zou be - daren; Maar, denkt het, wa - ter

 

doet geen pijn, Na re - gen volgt steeds zon - ne - schijn.

 

4. binnen, Met brui - ne ban-ken, zon-der smet, Een

 

zol - der, wit als linnen. En Zon-dags, als g'er

 

maar op let, Geen en - kle plaats blijft on - be - zet.

 

5. pijpen, Die leer - aar, sprekend uit Gods woord! 't Is

 

nauw-lijks te be - grijpen, Hoe 't al te za - men

 

u dan treft En u - we ziel tot God ver-heft.

 

6. da - len; Slechts 't haantje van den to - ren blinkt Nog

 

in de zon - ne - stralen. Kijk nog eens, bij den

 

laat - sten schijn, Zou er - gens mooi - er kerk-jen zijn?

 

 

 

F.A. Krummacher.