Het gevecht met de muze

[p. 17]

Het bezoek

Ik liep mij te verlopen.
Geminacht door de straten
kwam ik tot voor jouw deur.

De deur ging toe en open;
- de trap, de tred, jouw kamer
nu liggen wit en roze
twee hemden naast elkander.

Ik huiver onomwonden
omdat ik nu verander
tegen dit korenblonde.