Het gevecht met de muze

[p. 8]

Lied in het bos

Een ijlte is in mij getogen,
ik werd als door een geest bewoond,
een tak had aan het raam bewogen,
een fluisterstem mij meegetroond;
nu ben ik in het bos gaan dwalen,
reeds stijgt de klare maan ter kim,
ik hoor mijzelve ademhalen
terwijl ik naar de heuvel klim;
ik reis misschien nog zeven dagen
door spinrag en door morgendauw,
maar dan - dan ga ik herten jagen
en slapen bij een blonde vrouw.