Gedichten

[p. 129]

Monoloog

Het regent
Iederen dag tegen
Het rasterwerk
Op rozen die bewegen.

Ook in den nacht
- Bij haar gelegen -
Regent de regen
Tergend er tegen.

Eens stort
Èn balk èn bint
En staart de ruit
Op het ontstellend leege.

Spin, waterspin,
Dan de ruïne in,
Want niemand mag
Haar borsten zien bewegen.