Gedichten

[p. 57]

Gezicht

Nachten wolkten open
Akelig, achter de maan;
Dunne boschnimfen slopen
Onder een boom vandaan;
Zij hielden hun dijen dichter
Dan bij volle maan bijeen
En daardoor liepen zij lichter
Over den wulpschen steen;
Zij werden door bloed-beloopen
Faun-oogen nagestaard,
Maar er bloeiden geen rozen open
In den grijzen tuin van hun baard.