Gedichten

[p. 53]

Stadspark

Het park ligt als een grijze vijver
Tusschen de zwarte huizen van de stad.
Daarbinnen wonen eenden, meeuwen, reigers,
Er ruischt, helaas, geen zeediep molenrad.

Want waaide dat romantische geluid
Tusschen de hooge stammen van de boomen,
Dan was reeds lang de zeemeermin gekomen
Met rozeroode stippels op haar huid.

Die komt nu niet, die komt nu nooit meer uit
Den hollen boomstam van mijn dolle droomen.
Ik heb het grijze park voor lief genomen
Ook zonder haar sibyllische geluid.