Nieuw biographisch, anthologisch en critisch woordenboek van Nederlandsche dichters. Deel 1

[A. van Brey]

Brey (A. van), een Lid van de Gorcumsche Rederijkkamer vernieut uyt liefde, by 't Zegelbloemken, leverde ook dichtstukken in het meergemelde Vlissings-Redens Lusthof, dat in 1672 is uitgegeven. Zijne stukken zijn in het geheel niet de minsten uit den bundel en men stuit daarin ook niet gestadig op bastaardwoorden, zoo als in vele daarin voorkomenden van anderen. Somtijds spreekt hij eene taal, waardig, om nog in onzen tijd met gulden letteren boven de vergaderzaal van 's Lands staten geschreven te worden:

Noch dient hier

zegt hij onder anderen,

ook sulcken Over-hooft,

Die als hy scheert en schat, niet al te veel en rooft,
Een Ov'richeyt die steedts 't gemeene niet en plaghen,
Met sulcke lasten die sy naulijcx connen draghen,

[p. 470]

 

Hier dient ook een ghemeent die willich draecht de last,

 

Die haer wort opgheleyt waer door haer vryheyt wast,

 

Een Opper-hooft die weet na redens toom te stieren,

 

Al 't ghene wat hy doet, wiens deftige manieren,

 

't Volk tot een Spieghel dient, door Wijzhent soo regeert,

 

Dat elcken ondersaet hem als een Vader eert.