Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 19

[Joh. Henr. Verschuer]

VERSCHUER (Joh. Henr.), zoon van Hendericus Versehuer, predikant te Sleen, in Drenthe, verwierf zich reeds een grooten naam als Oosterling toen hij student te Franeker was door zijne beide Dissertationes in de Bibliotheca

[p. 192]

Brem. Nova van Nicol. Barkey. In 1767 verdedigde hij in eene Dissert. de Critica Lectione Hebraei Codicis in loco Deuter. XXVIII 4^o. (Franeq. 1767) en hield te Franeker, waar hij tot professor in de Oostersche talen en oudheden was benoemd, eene Oratio inaugur. de Interpretatione S.S. Grammatica.

Hij gaf ook in het licht:

Dissertationes Philologico-Exegeticae quibus variis S. Codicis loca illustrantur et nova ratione explicantur Leov. et Franeq 1773. 4^o.

Dissertatio Philotogico-Exegetica ad quatuor loca selecta Genes. XX:16. Ex. IV:24-27, 1 Sam. III:13, IV:13. Franeqq. 1872. 4^o.

Elogium Herm. Venemae. Ibid. 1788. 8^o.

Hij overleed in 1803 te Weidum.

Zie J.A. Ernesti, Bibl. nova Theol. T III, p. IV, No. 6, p. 353-370 V.p.V. No. 11, p. 407. seq. p. 313; Nova Acta erud. 1774. Junio p. 271-280; Bibl. crit. VI. p. 87. Saxe, Onom. T. VIII, p. 245; Romein, De Herv. Predd. in Drenthe, bl. 301.