Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 19

[Johannes Veirac]

VEIRAC (Johannes), in 1745 te Gouda, waar zijn vader heelmeester was, geboren, werd in 1764 med. dr. te Leiden, na het verdedigen eener dissertatie de Crisi en zette zich als geneesheer in zijne geboortestad neder. In 1768 verwisselde hij deze standplaats met Sommelsdijk, op het eiland Over-Flakké, en deze in 1771 met Rotterdam, werd in 1783 schepen van Schieland en eindigde den 1^sten December 1795 zijn werkzaam leven. Hij huwde Elizabeth Troost van Dordrecht.

In 1767 geraakte hij in geschil met Dr. J.W. Meynachu over eene waargenomen Watervrees, gevolgd op het likken van eenen dollen hond, dat aanleiding gaf tot eenige opstellen in de Boekzaal der gel. wereld van dat jaar.

In 1776 bekroonde het Zeeuwsch genootschap zijn antwoord op de vraag betreffende de kenmerken, oorzaken, behandeling, voorkoming en stuiting der besmettelijke rotkoorts op de uitgaande O.I. schepen dezer landen, met goud. Ook werd hem in hetzelfde jaar de gouden medaille op het voorstel van het Bataafsch genootschap der proefondervindelijke wijsbegeerte te Rotterdam over de geschikste middelen om den gemeenen man tot het gewillig gebruik maken van de inenting der pokken aan te moedigen, geschonken.

In 1777 schonk hem de Maatschappij ter bevordering van den landbouw te Amsterdam den eereprijs voor de door haar gevorderde opgave van de kenmerken, oorzaken en middelen ter voorkoming of genezing van het ongans der schapen; in 1786 de Hollandsche maatschappij der wetenschappen te Haarlem een voor zijn antwoord op de vraag over de borstwaterzucht, in 1788 het Provinciaal Utrechtsch genootschap

[p. 66]

van kunsten en wetenschappen, dien voor zijn antwoord op de vraag over de kinkhoest, en in 1793 over de Engelsche ziekte.

Voorts gaf hij:

Beschrijving van eenen door den donder doodelijk getroffenen; Waarnemingen wegens de nadeelige gevolgen van het onvoorzigtig toedienen van braakmiddelen in volbloedigen zonder vooraf in het werk gestelde aderlating; Waarneming wegens de longtering met eene opening op den schouder, door welke zich de etter ontlaste enz., in het in 1771 door Dr. A. Lentfrink te Rotterdam uitgegeven in zijn Geneesk. Tijdschrift. Voorts gaf hij Waarneming wegens eene longtering door steenstoffe veroorzaakt en Waarnemingen van eene gedeeltelijke versteening der kolijkdarmen, in het 3^de en 7^de deel van de werken van het Zeeuwsch Genootschap; Waarneming van eene doorgaande gal- of kwijlkoorts in het eiland Over-Flakké in de Verhand. v.h. Bataafsch Genoots. van Proefonderv. wijsbegeerte te Rotterdam.

Zie Nieuwenhuis; Kobus en de Rivecourt; Verwoert; Arrenberg, bl. 522.